اولین دانشکده دامپزشکی در سال ۱۳۱۱ تاسیس شد. در سال ۱۳۱۳ مدرسه عالی دامپزشکی به باغ سردار محتشم جا به جا شد ولی چون بعدها این محل برای تاسیس دانشگاه جنگ اختصاص یافت و با توجه به ارتباط عملی دروس دوره دکترای دامپزشکی با رشته های علوم کشاورزی، مدرسه فوق الذکر به سال ۱۳۱۴ به مدرسه کشاورزی منتقل گردید و آخرالامر مدرسه عالی بیطاری که نامش به آموزشگاه عالی دامپزشکی تغییر یافته بود، در سال ۱۳۱۸ انتقال مجدد یافت وسر انجام پس از تصویب مجلس شورای ملی آن زمان در سال ۱۳۲۴ هجری شمسی در زمره یکی از دانشکده های دانشگاه تهران تحت عنوان دانشکده دامپزشکی مبدل شد. ساختمان اولیه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران سالها در محل خیابان کاخ شمالی (فلسطین امروزی) واقع شده بود و بعد ها پس از اتمام ساختمان فعلی دانشکده در خیابان آزادی تهران با همت استادان و پیشکسوتان حرفه دامپزشکی از جمله مرحوم دکتر محمد حسین میمندی نژاد در سال ۱۳۴۰ دانشکده نقل مکان نمود. زمان به خیالش مرا آزار میدهد.. نمیداند که من ایستاده ام اینجا به یاد ماه مهربان… خواست تا خاطراتش را از من بگیرد اما من همیشه به یادش هستم .. درست است که زمان سوار بر اسب خویش همچنان میتازد اما من در این نقطه تاریخ میمانم به یاد کسانی که زمانی را با آنان سپری کردم و خاطراتی شیرین برایم بجا گذاشته اند... و گویا وجودی بی انتها می خواهد انتهای این راه بی پایان را به ما بنمایاند و انگار این راه ما را فرا می خواند ...
اولین دانشکده دامپزشکی در سال ۱۳۱۱ تاسیس شد. در سال ۱۳۱۳ مدرسه عالی دامپزشکی به باغ سردار محتشم جا به جا شد ولی چون بعدها این محل برای تاسیس دانشگاه جنگ اختصاص یافت و با توجه به ارتباط عملی دروس دوره دکترای دامپزشکی با رشته های علوم کشاورزی، مدرسه فوق الذکر به سال ۱۳۱۴ به مدرسه کشاورزی منتقل گردید و آخرالامر مدرسه عالی بیطاری که نامش به آموزشگاه عالی دامپزشکی تغییر یافته بود، در سال ۱۳۱۸ انتقال مجدد یافت وسر انجام پس از تصویب مجلس شورای ملی آن زمان در سال ۱۳۲۴ هجری شمسی در زمره یکی از دانشکده های دانشگاه تهران تحت عنوان دانشکده دامپزشکی مبدل شد. ساختمان اولیه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران سالها در محل خیابان کاخ شمالی (فلسطین امروزی) واقع شده بود و بعد ها پس از اتمام ساختمان فعلی دانشکده در خیابان آزادی تهران با همت استادان و پیشکسوتان حرفه دامپزشکی از جمله مرحوم دکتر محمد حسین میمندی نژاد در سال ۱۳۴۰ دانشکده نقل مکان نمود.
زمان به خیالش مرا آزار میدهد.. نمیداند که من ایستاده ام اینجا به یاد ماه مهربان… خواست تا خاطراتش را از من بگیرد اما من همیشه به یادش هستم .. درست است که زمان سوار بر اسب خویش همچنان میتازد اما من در این نقطه تاریخ میمانم به یاد کسانی که زمانی را با آنان سپری کردم و خاطراتی شیرین برایم بجا گذاشته اند... و گویا وجودی بی انتها می خواهد انتهای این راه بی پایان را به ما بنمایاند و انگار این راه ما را فرا می خواند ...
مراسم شادی
مراسم ترحیم یا غم
نذورات